เข็กน้อยคือถิ่นเกิด...
เจ้านกผกผินบินไกล.... เจ้าบินถึงถิ่นดินได...ห่างไกล..ห่างไกล.. ห่างแสนห่างไกล....
วันจันทร์ที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2555
วันอังคารที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2555
หรือพ่ายแพ้..
ถ้าเพียงยอมแพ้..ทุกอย่างก็จบ..
เหมือนว่ากำลังจะแพ้...
วันนี้เราจะพ่ายแพ้จริงหรือ..
ทำจิตใจให้เข็มแข็ง...
ยืนในสังคมนี้ให้ได้...แก้ใข..
และเริ่มใหม่เถอะนะ..แม้ไม่มี
สิ่งที่ยังเหลือคืออะไร...
หัวใจของเรา..หัวใจของคู่ชีวิตเรา..
หัวใจของลูกชายลูกสาว...
เราแพ้ไม่ได้......
เหมือนว่ากำลังจะแพ้...
วันนี้เราจะพ่ายแพ้จริงหรือ..
ทำจิตใจให้เข็มแข็ง...
ยืนในสังคมนี้ให้ได้...แก้ใข..
และเริ่มใหม่เถอะนะ..แม้ไม่มี
สิ่งที่ยังเหลือคืออะไร...
หัวใจของเรา..หัวใจของคู่ชีวิตเรา..
หัวใจของลูกชายลูกสาว...
เราแพ้ไม่ได้......
วันอังคารที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
จดหมายถึงคนบนฟ้า(ชาวม้ง)
ตั้งแต่ผมเติบโตมา..ตอนเด็กๆ..ภาพของคุณคือความฝัน...
ตอนเด็กๆ...ภาพของคุณคือความกลัว..ความกลัวที่จะกล่าวถึง..
มีคนบอกว่าถ้าพูดชื่อของคุณ...พวกเราจะถูกจับ...
ถ้าพูดชื่อของคุณ...พวกเราจะถูกทำร้าย..
จวบจนผมเติบโต..ผมเห็นคุณในความฝัน..บนความจริง...ในความฝันที่สวยงาม..
ผมเห็นคุณนำพาคนม้ง...คนม้งที่ยากไร้..เดินทางจากแผ่นดิน..แผ่นดินที่เรียกว่าสงคราม..
ทำให้คนม้งเหล่านั้นเติบโต...
ไม่มีใครที่จะสามารถนำพาทุกชีวิตให้ก้าวผ่านความยากลำบากไปได้ทั้งหมด.....
แต่คุณ..นำคนม้งให้เดินทางไกล..เท่าที่คนหนึ่งคนจะทำได้..
คุณพาคนม้งไปไกลถึงแผ่นดินอเมริกา..แผ่นดินออสเตเรีย..ฝรั่งเศษ
เยอรมัน..และมากมาย
วันนี้..คนเหล่านั้นที่คุณนำพา..พวกเขาเติบโต..เข็มแข็ง..
และมีความฝัน..คุณเป็นคนหนึ่งที่ทำให้คนม้งมีที่ยืนอยู่ในโลกใบนี้...จวบจนทุกวันนี้..
ขอบคุณครับ...ขอบคุณครับ..
จากหัวใจของคนม้งไทยหนึ่งคนที่ไม่มีโอกาศติดตามคุณแต่ศรัทธา..ในตัวคุณ...
ผมรักและศรัทธาคุณ...นายพล วังเปา แซ่ว่าง
จากหัวใจ......
โลกนี้กว้างไกลนักไม่รู้ว่าทางข้างหน้าของหนูจะเป็นอย่างไร...
แต่มั่นใจเถอะหนูไปได้..และไม่มีอะไรที่น่าหวั่นใหว....
สังคมอาจเลวร้าย..แต่ไม่ทั้งหมด..ส่วนที่ดีของสังคมนี้มีมากมาย..
หากเพียงหนูมองหา...
ให้หนูเติบโต....ให้หนูเข้มแข็งและแกร่งกล้า..
ให้หนูอ่อนโยนต่อความดี....
เราจะเดินไปด้วยกัน...นะลูกพ่อ..
วันพุธที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
เมื่อเธอเดินทางจากไป
บนความเป็นจริงของชีวิตที่เจ็บปวด...
เมื่อวานเธอผ่านมา...วันนี้เธอผ่านไป...
ใครกันเล่าที่จักกล่าวขานถึงเธอ...
เธอฝากฝั่งความเป็นจริงของชีวิตไว้กับใคร....
บนฟากฟ้าคงมีเธอ...อยู่บนนั้น..
งานศพของแม่เพื่อนที่เข็กน้อย
เป็นกำลังใจให้ พี่โจ..แจ๊ค..โรบิ้นเพื่อนรัก ทุกคนในครอบครัวนี้ครับ
เมื่อวานเธอผ่านมา...วันนี้เธอผ่านไป...
ใครกันเล่าที่จักกล่าวขานถึงเธอ...
เธอฝากฝั่งความเป็นจริงของชีวิตไว้กับใคร....
บนฟากฟ้าคงมีเธอ...อยู่บนนั้น..
งานศพของแม่เพื่อนที่เข็กน้อย
เป็นกำลังใจให้ พี่โจ..แจ๊ค..โรบิ้นเพื่อนรัก ทุกคนในครอบครัวนี้ครับ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)